De narratieve ruimte

Narratieve omgevingen gaat over tentoonstellingsvormgeving. Het plaatst het vak in een breed theoretisch en cultuurhistorisch kader en definieert een begrippenkader dat recht doet aan de dynamiek van het werkterrein. Tentoonstellingen zijn narratieve (verhalende) omgevingen waarbij de ontwerper voor de opgave staat vaak complexe en wetenschappelijke doelstellingen te vertalen in een aansprekende, ruimtelijke vertelling die een mix kan bevatten van uiteenlopende media en communicatieve strategieën. Met ruimte, collectiestukken, beelden, tekst, licht, fotografie, film, nieuwe media en interactie kan een tentoonstelling als geen ander medium bezoekers of gebruikers informeren en verleiden, verwondering wekken, betrokkenheid creëren of ervaringen oproepen. Het ontwerp van een tentoonstelling als een coherente eenheid van inhoud en vorm is echter nog steeds een onontgonnen terrein en zelden onderwerp van kritische reflectie. 
Het boek legt de dramaturgische en scenografische principes van de tentoonstelling als narratieve ruimte bloot en biedt (denk)gereedschap dat kan inspireren tot een nieuwe benadering van het ontwerpen van tentoonstellingen. In het boek wordt het werkterrein vanuit drie invalshoeken benaderd: theoretisch-filosofisch, cultuurhistorisch en vanuit de dagelijkse ontwerppraktijk. Het is niet alleen bedoeld voor ontwerpers, maar ook voor curatoren, critici en een ieder die met het tentoonstellingsvak in aanraking komt.