Geef mij een potlood en ik ga tekenen

Levenslange effecten van cultuureducatie

Kinderen zijn van nature artistiek en ondernemend. Ze staan overal voor open, zijn gelukkig als ze hun creativiteit gebruiken. Ze spelen met muziek, bedenken animaties en games, maken foto's en filmpjes. Ze nemen een enorme vrijheid en filosoferen graag
over wat ze bezighoudt.

Voor het onderwijs is het de kunst om kinderen op te leiden zonder dat ze hun natuurlijke  creativiteit verliezen. Hoe kunnen scholen en culturele instellingen bijdragen aan de creatieve ontwikkeling van ieder kind? Om die vraag te beantwoorden sprak Dirk Monsma met kinderen, kunstenaars, educatieve medewerkers, directeuren van kunstinstellingen en wetenschappers - van de tienjarige Wiek die later architect wil worden tot de wereldberoemde dirigent Jaap van Zweden. Met een telkens terugkerend refrein: wat zijn je eerste herinneringen aan kunst en  cultuur, wie inspireerde jou en hoe heeft dat invloed op wat je nu doet?

In zijn toekomstdroom ziet Monsma ieder kind opgroeien met muziek, woord, beeld, theater en filosofie. Deze droom lijkt waar te worden nu steeds meer scholen kunst en filosofie een plek geven in hun programma. Door te investeren in cultuureducatie, bouwen we aan de samenleving van morgen.