Minus,

Wiesje Peels (Nederland, 1975) maakte als kind al kennis met het circus. Haar vader runde het eenmanscircus 'Theatro Picollini', waarin zij wel eens een rolletje speelde als uit het publiek niemand durfde mee te doen. Het circusleven bleef haar aandacht altijd trekken. Jaren later keerde zij daarom terug, maar nu als fotograaf. Zij reisde mee met gezelschappen uit Nederland, België, Duitsland, Zwitserland en Italië. De foto's die Wiesje Peels maakt van mensen in situaties rondom het circusbestaan zijn metaforen voor haar persoonlijke verhouding tot haar directe omgeving. Enerzijds kennen deze foto's een zorgvuldig voorbereiding voor wat betreft regie, aankleding en decor, anderzijds worden ze gekenmerkt door elementen die ze niet in de hand heeft. Altijd laat ze het onverwachte toe. Daardoor doen zich in haar foto's verschijnsels voor, zowel van personen als dingen, die onverklaarbaar zijn. Vaak hebben de figuren in haar werk daardoor het karakter van een verschijning. Ze doen zich voor. Als karakter hebben ze een mythische gedaante. Op haar foto's figureren zodoende archetypen die door hun individuele kwetsbaarheid zich uitspreken over de verstandhouding tussen mensen.