Een kind neem je niet, je krijgt het. En dan verandert het je leven. Maar hoe precies?
Voor Fleur van Groningen bracht haar baby heel wat levenslessen met zich mee. Aan de hand van herkenbare anekdotes vertelt Fleur wat het moederschap met haar doet.
Ze gaat de strijd aan met haar perfectionisme, ontdekt wat loslaten en onvoorwaardelijk liefhebben is, blikt bereidwillig in een spiegel die haar met blinde vlekken confronteert.
Want zelfs als de roze wolk in een donderwolk verandert, valt er steeds wat bij te leren. Terwijl de kleine groeit, groeit zijn moeder met hem mee.
Mijn kind, mijn spiegel overstijgt de papflessen en de tepelkloven. De herkenbaarheid die Fleur oproept is véél groter.
Dit boek is het goudeerlijke en inspirerende relaas van een transformatie; soms grappig, soms rauw, steeds zeer ontroerend.