Oh hemel, zei de krokodil

Bestaat God? – vroeg Matthijs van Nieuwkerk naar aanleiding van Stephen Hawkings laatste boek aan tafelheer Jan Mulder. Nee, antwoordde deze beslist. 

Over God wordt meestal gesproken in termen van bestaan en niet-bestaan, geloven en niet-geloven. Wim Jansen wil het woord ‘God’ weghalen uit deze sfeer van feitelijkheid en het brengen waar het volgens hem thuishoort: in de verbeelding van de taal.   

In 52 dierenverhalen wordt God op ironische wijze ter sprake gebracht, soms expliciet, soms verhuld. Als gapend gat, als vraag, als schreeuw, als verlangen, als licht, als liefde, als ervaring of het ontbreken daarvan, maar altijd als woordspel, verwijzend naar een dimensie van het bestaan waar geen woorden voor zijn.

De verhalen in dit boek, prachtig geïllustreerd door zoon Hans Jansen, nodigen uit tot persoonlijke reflectie, maar ook om in gesprek te gaan. Met kinderen, jongeren en zoekende volwassenen voor wie het woord ‘God’ niet vanzelfsprekend maar evenmin kansloos is.  

Wim Jansen, emeritus predikant van Vrijzinnig Delft en de Vrijzinnige Koorkerkgemeenschap in Middelburg, heeft verschillende publicaties op zijn naam staan, o.a. Voorbij de leegte  - een spiritualiteit zonder godsdienst, Waar ben je nu?  - over de dood van onze dierbaren, Vlammend paradijs - bekentenissen, Dominee zoekt God – dagboek van een laatste zondagmorgen, de dichtbundel Zingen aan de Styx  en meest recent Bron in je brein – bidden tot de God in wie je niet gelooft.