De dode hoek van klimaatmodellen

Het is crisis. De klimaatsituatie wordt uiterst zorgelijk. De politici zouden de noodtoestand moeten uitroepen, maar ze weten niet waarheen. Energie speelt een zodanige hoofdrol in al onze wisselwerkingen dat ze die niet willen limiteren. Hell no!! Dus probeert men de energievoorziening uitstootloos te maken terwijl de economie op volle snelheid door jakkert. Een gokje, maar de containers, die moeten erdoor, wat er ook in zit! 
In dit boek wordt een totaal ander klimaat-antwoord beredeneerd door diep in te gaan op het maatschappelijk krachtenspel waarbinnen de vraag naar energie wordt gegenereerd. Dat antwoord is 100% veiliger dan de waaghalzerij waartoe wij nu door de illusie-fabrieken binnen elke branche worden verleid. Ze voeden en stimuleren onze energie-verslaving met steeds aantrekkelijker speeltjes en modellen, en beloven nog betere en schonere daarachter, en daarachter. Maar in die puur technische race naar voren is niet ingecalculeerd dat extreem innoveren de vraag naar energie wereldwijd dusdanig aanwakkert dat het gebruik van fossiel alleen maar zal toenemen. Hun antwoord vermindert de onderlinge dependenties niet, en blust de wedstrijd niet. 
We zullen veel dieper in ons eigen vlees moeten snijden. De handen moeten nu van fossiel af, anders gaan we binnen vijf jaar door de rode streep, en hebben we niks meer te willen.