Ik noem je Blue

De man is nu vlak bij de opening van de grot. Hij heeft iets op z'n hoofd. Een kap? Een bivakmuts? Plotseling gaat het licht van de zaklamp uit. De voetstappen houden stil. 
Alles in Mady schreeuwt om in actie te komen, maar hij wacht nog steeds af. Als het de politieagent van gisteravond is, moet hij niet overhaast te werk gaan. Het komt erop aan op het juiste moment toe te slaan: de man moet met zijn rug naar hem toe staan. 

De 14-jarige Sanne houdt met haar vader vakantie op een Italiaans eiland. Op een dag redt visser Giuseppe een groep drenkelingen uit zee. Mady is een van hen en als hij gescheiden wordt van zijn moeder, raakt hij in paniek. Sanne, die goed Frans spreekt, begint een gesprek met hem, vlak voordat hij naar een opvangkamp wordt gebracht. Een paar dagen later breekt er brand uit in dat opvangkamp en vlucht Mady naar een grot. Sanne vindt hem daar en samen gaan ze op zoek naar zijn moeder, terwijl ze zelf ook het nodige te verwerken heeft. 
Het verhaal wordt soepel en beeldend verteld, beurtelings vanuit het perspectief van Sanne en dat van Mady. Een aansprekende, eigentijdse jeugdroman, over een actueel thema.