De toon gezet

Poëzie is vaak een bron van inspiratie voor componisten. Zowel voor hedendaagse muziekschrijvers als componisten van weleer. Omgekeerd is muziek voor de dichter Elixer een inspiratiebron voor het schrijven van poëzie. De dichter erkent dat muziek vrijer is dan taal, want zij kent geen grenzen. Ooit heeft men tonen gevangen op papier, maar gelukkig is het schrift - de partituur - universeel gebleven. De dichter wil muziek dan ook niet van haar vrijheid beroven, maar de drang om het gevoel dat muziek oproept te vertalen in woorden is onbedwingbaar.

De gedichten in deze bundel verwijzen naar zowel klassieke als moderne muziek, almede naar componisten of uitvoerenden. Om de wisselwerking tussen muziek en poëzie te bevorderen kan de lezer, middels een technisch trucje, ook luisteren naar de gekozen muziekfragmenten.

'De toon gezet' is de derde dichtbundel van Marcel Mengelers, die sinds 2011 publiceert onder het pseudoniem 'Elixer'. Het is een bloemlezing van zijn gedichten die geïnspireerd zijn door muziek. In de vorige dichtbundel werden beeld en woord gecombineerd, nu dus muziek en woord. Niet zonder risico, want ze zouden elkaar moeten aanvullen of versterken. In ieder geval kunnen lezer en luisteraar elkaar ontmoeten en elkaar hopelijk verrijken.