De arme verkwister

De hoofdpersoon van deze in de woorden van Alfred Döblin 'fel­realis­tische' roman groeit op in een rijk, burgerlijk milieu in het Oostenrijks-­Hongaarse rijk, aan de vooravond van de Eerste Wereld­oorlog. Niets wijst nog op de grote veranderingen die zullen komen. Zijn vader is een oogarts, streng en autoritair. Hij betoont zijn zoon nauwelijks genegenheid, en verwijt hem niet om te kunnen gaan met geld. Daarom noemt hij hem schertsend een 'arme verkwister'.

De gevoelige en begaafde zoon lijdt onder dit regime en wil niets liever dan de liefde en erkenning van zijn vader. In een schitterende stijl roept Weiß de emoties, de verwachtingen, de hoop en de liefde van de jongen op. De relatie met de vader is bepalend voor de verdere levensloop van de zoon, zijn keuzes in werk en in de liefde. Onvergetelijk zijn de beschrijvingen van de vriendschappen op school, de eenzaamheid thuis, het verlangen geaccepteerd te worden door de ouders en de eerste liefde, tegen de achtergrond van een snel veranderend Europa voor, tijdens en na de Eerste Wereldoorlog.

DE ARME VERKWISTER is een nog niet eerder vertaalde, magistrale psycho­logische ontwikkelingsroman uit 1936, geschreven door een schrijver op de vlucht voor de nazi's - zijn werk was in Duitsland verboden. Net als zijn laatste roman, het enkele jaren geleden voor het eerst in het Nederlands verschenen DE OOGGETUIGE, schreef Weiß DE ARME VERKWISTER in ballingschap in Parijs, waar hij in 1940 zelfmoord pleegde.