Canticum Canticorum

In dit hoek - dat als proefschrift diende aan de Rijksuniversiteit
te Utrecht - geeft de auteur een beschrijving
van zijn speurtocht naar de bronnen van de
kanttekeningen bij het Hooglied in de Statenbijbel van
1637.

De hoofdpersoon in het onderzoek is G. Udemans
(1581/2-1649). De belangrijkste gegevens uit diens
Corte en de duydelicke verclaringe over het Hooge-Liedt
Salomo (1616) zijn namelijk door de kanttekenaars
opgenomen als toelichting bij het Hooglied. Udemans
op zijn beurt steunt op het werk van een tijdgenoot,
van auteurs uit de Reformatie-periode en de Middeleeuwen.
De wortels van het geheel zijn vroeg-christelijk
en joods. Naast Udemans heeft ook Jac. Revius
(1586-1658) een belangrijke betekenis voor de tekst en
de uitleg van het Hooglied in de Statenbijbel. De
Kanttekeningen vormen een schakel in een eeuwenlange
geschiedenis van de uitleg van het Hooglied.
De kanttekenaars volgen de hoofdlijn van de traditie:
zij geven van het Hooglied een allegorische exegese. In
de geschiedenis van de exegese van het Hooglied na
1637 is ook in Nederland de eeuwenlange traditie niet
altijd gecontinueerd.
Opvallend is dat H.F. Kohlbrugge (1803-1875) en
C.H. Spurgeon (1834-1892) - die door hun geschriften
tot op heden veel invloed uitoefenen - dezelfde lijn
volgen als de kanttekenaars.
Niet minder treffend is dat een grote meerderheid van
Hooglied-exegeten in de twintigste eeuw zich heeft
afgewend van het spoor dat in een geschiedenis van
bijna twintig eeuwen is getrokken: de allegorische
verklaring wordt verworpen.
Dr. M. Verduin (geb. 1942) was aanvankelijk werkzaam
bij N.V. Philips en studeerde later theologie aan
de Rijksuniversiteit te Utrecht, alwaar hij zijn doctoraalexamen
aflegde (jan. 1971). Hij was een aantal
jaren docent aan de Hogeschool 'De Driestar' te
Gouda. Van 1972-1977 was hij Ned. Herv. predikant
te Brakel en vervolgens, van 1977-1982 te Kampen.
Sedert okt. 1982 dient hij de Herv. Gemeente te Zeist.
Hij promoveerde op 8 oktober 1992 te Utrecht (promotor
Prof.Dr. C. Graafland).