Haarlem Nocturne

'Ik bezing andere steden omdat ik die van mij niet meer bezingen kan' is een van de regels in Haarlem Nocturne, het Nederlandse debuut van Djordje Matic. Net als in de titel van de dichtbundel, klinkt ook in de gedichten het melancholieke, dromerige van de nacht door, maar ook de afwezigheid van het moederland en de gevolgen van ballingschap. Wat moet je met die tweede 'rumoerige' taal en de honderden versies die de uitspraak van je naam plotseling opleveren? Matic schrijft: 'een balling is ook een virtuoos / van dissonantie / een autist / een beschaamde gerechtigde / zonder vergunning' en bewijst dat ook met de gedichten die in de tweede afdeling 'Blauw' over de jazz en de jazzmuzikanten gaan. Ook zij werden en voelden zich buitengesloten door hun afkomst, kleur of muziek. Niet voor niets verwijst Haarlem Nocturne naar Harlem Nocturne, een van de bekendste jazz standards. Het gevoel komt overeen, dat maakt de indrukwekkende reeks portretten van jazzlegenden die Matic dicht duidelijk. Miles Davis, Chet Baker, Thelonius Monk, Billie Holiday, John Coltrane, Ben Webster, klinkende namen die gedichten opleveren die intens zijn. Vooral omdat ze dicht op de huid van de dichter geschreven zijn.

dat je
je tijd uit moet zitten
totdat de tijd komt
om eindelijk te laten zien
wat de wereld tot dan toe
heeft gemist

Djordje Matic (Zagreb, Kroatië ) is, behalve zanger in de Haarlemse crossover-band Gadjo Orkestra, dichter, essayist, vertaler, criticus en redacteur en co-auteur van Het Lexicon van de Joegoslavische Mythologie. Hij woont sinds 1993 in Nederland en studeerde Engelse en Italiaanse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Vorig jaar verscheen in Kroatië zijn dichtbundel Lingua franca. Met Haarlem Nocturne maakt hij zijn Nederlandse poëziedebuut.