Tussen wal en schip

Over reizen, vrij zijn, over-leven. Over een rugzak vol met bagage, waarvan plots het gewicht niet meer te torsen viel. Over een rugzak die leeggemaakt moest worden en opnieuw, zorgvuldig, moest worden ingepakt. Dit, zoals je dat aan het begin van elke nieuwe reis doet. Zaken die niet benodigd zijn achterlatend. Alleen spullen meenemen die echt van belang zijn, om verder op pad te kunnen, het gewicht van de rugzak comfortabel rustend op je schouders.
Over zelfreflectie, dromen, afsluiten en vooruitblikken. Over fietsen, kamperen, intens beleven en ontmoeten. Over vriendschap en relatie.
Over een zoektocht naar balans. Over het vraagstuk 'wie ben ik?', het waarom, 'wat is het doel?' Over gemaakte keuzes en de gevolgen daarvan. Over accepteren dat “alles zo heeft moeten zijn en dat alles een reden heeft “ Over geloof, scepsis, onvermogen zaken aan te nemen, maar ook acceptatie. Over zwart-wit.
En tenslotte over de zin van pelgrimeren, waar ik altijd lachwekkend tegenover heb gestaan…. Over heel doelbewust zaken vastpakken om ze daarna los te kunnen laten, zoals  alleen anderen dat kunnen?
Over toekomstmuziek en mijn eeuwige zoektocht naar die vrijheid achter de horizon.