Schoolpiet en het jongetje dat onzichtbaar wilde zijn

Van alle Zwarte Pieten heeft Schoolpiet de leukste taak. Hij mag 's nachts scholen bezoeken en chocoladekikkers en ander snoepgoed in de laatjes van leerlingen leggen. Dat doet hij ook in het laatje van Daan. Maar als Daan zijn chocoladeletter wil opeten, valt die op de grond. 
Bovendien gaat er iemand bovenop staan met een schoen waar hondenpoep aan zit. Daan is verdrietig. Nu kan hij zijn chocoladekikker niet meer opeten en is hij de enige in zijn klas die niets te snoepen heeft.

Schoolpiet gaat terug om een nieuwe chocoladekikker in Daan's laatje te leggen. Maar dan ontdekt hij dat er meer aan de hand is. Daan's chocoladekikker was niet per ongeluk gevallen, maar met opzet op de grond gegooid. Schoolpiet heeft al snel in de gaten dat Daan wordt uitgelachen en gepest. Waarom? Omdat hij altijd dezelfde armoedige kleren en schoenen draagt. Zijn vader heeft namelijk geen werk en dus hebben zijn ouders geen geld om steeds iets nieuws voor hun kinderen te kopen.

Daan heeft daarom maar een ding op zijn verlanglijstje staan: hij wil onzichtbaar worden: dan kan niemand hem nog uitlachen en pesten. Dat vindt Schoolpiet niet leuk, hij wordt er zelfs een beetje verdrietig van. Hij laat het er niet bij zitten en bedenkt een plannetje om Daan te helpen. Maar dat plannetje verandert op pakjesavond onbedoeld in een razend spannend avontuur.