Jo de Roo

De Zeeuwse wielrenner Jo de Roo (Schore, 1937) was een vedette in zijn dagen, de jaren zestig van de vorige eeuw. Als een van de eerste Nederlandse wielerprofs zocht hij zijn heil over de grens, waar veel meer te verdienen viel. Vijf jaar lang maakte hij deel uit van de Franse ploeg van meervoudig Tourwinnaar Jacques Anquetil. De laatste jaren van zijn wielerloopbaan droeg hij het tenue van de Nederlandse profteams Televizier en Willem II-Gazelle. 
Jo de Roo was een opvallende verschijning in het peloton. Een goed uitziende coureur met een Zuid-Europees uiterlijk. Hij trapte een indrukwekkende erelijst bij elkaar, met onder meer zeven klassiekers, twee nationale titels en drie Touretappes. In zijn topjaar 1962 won hij als eerste Nederlander de prestigieuze Super Prestige Pernod, de voorganger van de huidige UCI World Tour. Het toonaangevende Franse sportblad L'Équipe riep hem uit tot beste Europese wegrenner van het jaar. 
Na zijn succesvolle wielerloopbaan ging Jo de Roo in zaken. Een aanvankelijk geslaagde carrière met drie winkels in Goes en Vlissingen eindigde in een faillissement en een familiedrama. Tegenwoordig leidt Jo de Roo een teruggetrokken bestaan op het platteland bij Biezelinge. Een paar keer per week trekt hij er op uit voor een trainingstocht door Midden-Zeeland. 

Voor deze openhartige biografie sprak uitgever en wielerliefhebber René van den Berge uitvoerig met Jo de Roo. Het resultaat is een met veel persoonlijke herinneringen gelardeerd portret van een van Nederlands beste wielrenners ooit.