Mijn dagen bij de dienst

Sander, een frisse, intelligente dertiger begint in de jaren tachtig van de vorige eeuw vol optimisme aan zijn baan bij De Dienst. Het digitale tijdperk staat nog in de kinderschoenen, op het kantoor zijn grijze telefoons en postbakjes met 'in' en 'uit' nog alom aanwezig. In de lange carrière die volgt, loopt Sander, ondanks zijn goede bedoelingen - volgens hemzelf althans - steeds tegen dezelfde hinderpalen aan: zijn bazen, het vermaledijde kantoorjargon en de knagende vraag waar hij op de werkvloer nu eigenlijk bij hoort. Hij vreest dat hij overal net buiten valt. Zijn onzekere houding leidt ertoe dat hij, ook buiten kantoortijd, steeds weer in tragikomische situaties verzeild raakt.

Naast Sanders kantoorperikelen is zijn grootste probleem dat hij niet aan de vrouw raakt. Als oplossing probeert hij bij een goeroe in India het antwoord te vinden. Een vrouw vindt hij niet, maar wel wat relativeringsvermogen. Hij struikelt vrolijk door het leven en heeft uiteindelijk door dat het hebben van geluk vaak niet veel meer is dan de afwezigheid van pech. Kortom, Sander is er achter gekomen dat het leven gewoon iets is dat geleefd moet worden, maar wel met wat achtzaamheid.

Verder schetst dit boek met trefzekere precisie het werkklimaat in die tijd waarin reorganisaties schering en inslag zijn. Vooral voor mensen die in een grote organisatie werken, zal dit boek herkenbaar zijn. En het zal voor anderen, die dit lot zijn ontlopen, een steun in de rug zijn dat ze wat anders zijn gaan doen.