Het stromende getij

Een bom op je kop ! 

Het is eind 1944. De IJsselbruggen in Deventer worden zwaar gebombardeerd door de geallieerden. Niet ver daar vandaan woont het domineesgezin Lugtigheid. De alarmsirenes gaan frequent af en het gezin schuilt in de kelder. Dan totaal onverwacht een voltreffer: lawaai, neerstortend puin, verstikkend stof, alles pikdonker! Ze overleven allemaal maar het duurt uren voor ze uitgegraven zijn. Er is opvang op een boerderij in de buurt - maar die komt in de frontlinie van de strijdende partijen te liggen.
 
Wat doen zulke dramatische ervaringen met een jong kind ? Hoe verwerk je dat in je leven? De auteur, een beeldend kunstenaar, nu in de zeventig, beschrijft in een heel persoonlijk verhaal wat zij zich herinnert en hoe ze met deze emoties is omgegaan. Maar ook haar broers en zussen komen aan bod, met hun eigen herinneringen en reacties.  

Familiefoto's en afbeeldingen van kunstwerken van de auteur die betrekking hebben op deze episode, geven een visuele verdieping aan dit verhaal. Een document humain, ingebed in de Deventer stadsgeschiedenis.