De hond zingt in zijn slaap

Sinds haar debuut heeft Sirkka Turkka een tiental bundels gepubliceerd waarmee ze is gaan behoren tot de belangrijskte Scandinavische dichters van het moment. In haar uiterst persoonlijke poëzie, die zowel krachtig is als melancholiek, doet zij denken aan Fritzi Harmsen van Beek en Wyslawa Szymborska. Turkka is een dichteres die wars is van modes en conventies. Het uitgestrekte landschap en de woeste natuur spelen in haar gedichten een grote rol, net als paarden, honden en wolven die in haar wereld een speciale, haast mythische plaats vertegenwoordigen. Vrijheid van geest is wellicht een van de meest karakteristieke eigenschappen van Turkka's poëzie. Haar taal heeft een onderkoeldheid die elk sentiment verre van zich houdt, maar paradoxaal genoeg juist een grote nabijheid oproept. Met onvoorspelbare en vaak ook absurdistische en humoristische beschrijvingen treft ze de lezer recht in de ziel. Een belangrijke stem in de wereldpoëzie voor het eerst in Nederlandse vertaling, met een nawoord door Tonnus Oosterhoff.