De zuster van mijn moeder

Enkele weken na de dood van haar tante erft haar nicht Ineke Kievit een sansevieria en een grote verzameling brieven. Vooral de brieven inspireren haar tot  schrijven. Het resultaat is deze boeiende familiekroniek over de afgelopen 100 jaar. Ik heb het met heel veel plezier gelezen. 

De rode draad in dit boek is het boerengezin waarin twaalf kinderen worden geboren en waarvan er zes bij de geboorte of op jonge leeftijd zullen sterven. Wat doet dit met het gezin? Hoe verwerken de ouders en de andere kinderen (vooral de zussen Dien, Zus en Jannie) deze trieste gebeurtenissen? Soms lijkt het op een detective: welke omstandigheden en factoren hebben geleid tot dit drama?

Het verhaal speelt op verschillende locaties: Hellendoorn, Indië, Nieuw Guinea, Kenia, Ierland, Uganda, Ommen, Lemele, maar ook in verschillende perioden: de jaren twintig, de crisistijd, de tweede wereldoorlog, de opbouwperiode en de daarop volgende 'moderne' tijd, die niet voor iedereen gemakkelijk blijkt te zijn. Achtergrond is de gereformeerde godsdienst, van onbetwiste geloofszekerheden tot vrijzinniger opvattingen, in een snel veranderende samenleving. Daarnaast spelen de internationale politieke ontwikkelingen mee met betrekking tot Indonesië en Nieuw Guinea, het huidige West Papua.

De schrijfster is emotioneel betrokken, eerlijk, kritisch en vooral onderzoekend met een professionele instelling en achtergrond. Het verhaal heeft een sterke researchbasis: brieven, documenten, reisverslagen, foto's en interviews met getuigen, historici en experts. De opbouw is niet chronologisch, ook niet per regio. Het loopt door elkaar. Maar elke keer op een verrassende wijze.

Tamme Bartels