De 21 romans die onze blik veranderden

Toen ayatollah Khomeini in 1989 een fatwa uitsprak over Salman Rushdie na publicatie van diens 'De duivelsverzen', werd voor het eerst de bijl gezet aan de wortels van de multiculturele idylle. 'De Goelag Archipel' uit 1973 van Aleksandr Solzjenitsyn opende het Westen voorgoed de ogen over de terreur van de staat in de Sovjet-Unie. En in hoeverre is 'Turks Fruit' van Jan Wolkers de bril geworden waarmee we in Nederland naar de vrije blije jaren zestig kijken?

In 'De 21 romans die onze blik veranderden' gaan redacteuren en medewerkers van 'De Groene Amsterdammer' op zoek naar de naoorlogse romans die niet alleen samenvallen met de tijdgeest waarin ze geschreven werden, maar ook die tijdgeest vormgaven. Wat betekende Andreas Burniers 'Een tevreden lach' voor de homo-emancipatie? Veranderde 'De donkere kamer van Damokles' van W.F. Hermans ons denken over goed en kwaad in de oorlog? En waarom werd Bret Easton Ellis' 'Less Than Zero' het model voor een hele reeks van boeken over nihilistische jongeren die niets beters weten te doen dan coke snuiven en consumeren? Van George Orwell tot Zadie Smith, van Doris Lessing tot Michel Houellebecq, van Ralph Ellison tot Connie Palmen - er wordt in dit boek stilgestaan bij schrijvers die ons anders naar de wereld hebben laten kijken.

De volgende auteurs leverden een bijdrage aan dit boek:
Hassan Bahara, Margreet Fogteloo, Koen Haegens, Rutger van der Hoeven, Thijs Kleinpaste, Irene van der Linde, Jan Postma, Marja Pruis, Aukje van Roessel, Xandra Schutte, Jaap Tielbeke, Casper Thomas, Joost de Vries, Niña Weijers.