De meisjes van mevrouw De Wit

Pas Sinds een paar jaar is er in Nederland serieuze aandacht voor een van de ernstigst denkbare misdrijven: het dwingen van jonge, vaak minderjarige meisjes tot seks. De daders worden loverboys genoemd, maar zijn in weze keiharde, gewetenloze criminelen. 
Patricia Perquin kwam in aanraking met slachtoffers van loverboys in het opvanghuis van Anita de Wit, een van de zeer weinige Nederlanders die dag in dag uit hun best doen deze meisjes weer een menswaardig bestaan te geven. 

De schrijfster wist dat ze geconfronteerd zou worden met vreselijke verhalen, maar dat de misstanden zo gruwelijk zouden zijn, had ze nooit kunnen bevroeden. De meisjes van mevrouw de Wit, is een onthutsend boek. Perquin is erin geslaagd om de meisjes, die de meest mensonterende ervaringen hebben ondergaan, een eigen stem te geven. Ze zijn beschadigd, maar ze hebben ook dromen en willen weer kunnen lachen, iets waartoe Perquin hen uitnodigt. 

'