De warmte van het zelfbedrog

Ja! Mij in het volle leven te storten, al is het dan dorpsleven! Mij te mengen! Ongeacht de gevolgen te handelen! Zelfs spontaan te handelen! Dat was de bedoeling! Wat ervan komt, dat komt ervan. Voor herstelwerkzaamheden was de gehele tweede helft van mijn leven beschikbaar. De twijfel is nooit ver weg, maar zou geen weerklank vinden. Ik was sterker dan de twijfel nu. De twijfel was een ongekookt ei, en ik een plavuizenvloer.

'In verwarde toestand,' zoals dat heet, verlaat de hoofdpersoon van De warmte van het zelfbedrog zijn woning en gaat op reis. Hij belandt min of meer toevallig in een dorpje waar hij vrijwel meteen als een zonderling wordt beschouwd en behandeld, om niet te zeggen als een halvegare. Maar het is een hoogbegaafde halvegare, in elk geval in eigen ogen: in welluidende zinnen en theorieën levert hij op alles en iedereen commentaar. In het plaatselijke café, op het dorpsplein, in het bordeel, op het gemeentehuis, overal roert hij zijn mondje. Misschien oreert hij trouwens vooral om de chaos in zichzelf en in de wereld op afstand te houden.

De warmte van het zelfbedrog is een eigentijdse schelmenroman, hilarisch, met de hoofdpersoon als koning van een luchtkasteel.