Que passa?

Het was een oud koloniaalachtig huis, klein en eenvoudig. Het plafond was van hout en op de vieze witte muur was onderaan een roze streep geschilderd; er hingen slechts twee foto¿s. Op het tweepersoonsbed lag het lijk van de oude vrouw en er omheen zat de hele familie in stilte te rouwen en tegelijkertijd te kijken naar die vreemde blonde man die de schouders van Yara vasthield. Ongeveer 3 uur geleden kwam ik hier om een biertje te drinken en waar ben ik nu beland? Ik zit hier naar een oude dode vrouw te kijken die ik niet ken, vreemde mensen die ik niet ken, de familie die ik ook niet ken. En ik kan scoren met Yara, die ik eigenlijk ook niet ken¿

In dit (dag)boek vertel ik een beetje over hoe ik mijn reizen heb beleefd, over hoe ik me voelde, over verliefdheid tijdens een reis (en de gevolgen daarvan), over het beeld dat ik van bepaalde plaatsen in de wereld kreeg en over de ervaringen die ik heb opgedaan. Sommige dingen veranderen in de loop der jaren, dus het kan goed zijn dat ik nu heel anders over de in dit boek beschreven zaken denk. Het was mijn visie op dat moment en mijn waarheid is wellicht niet de feitelijke waarheid. De ene keer vertel ik mijn verhaal misschien wat naïef en oner-varen, of zelfs net te ervaren, en de andere keer vertel ik simpelweg over irritaties, over dingen die ik wel of niet kon begrijpen en over de leuke en minder leuke dingen van het leven.