De levenden herstellen

Na een fanatieke sessie golfsurfen aan de Normandische kust rijdt op een koude winterochtend het bestelbusje van drie jonge surfers tegen een betonnen mast. De negentienjarige Simon Limbres wordt in comateuze toestand naar de intensive care van het ziekenhuis vervoerd, waar de dienstdoende arts constateert dat hij hersendood is. De levenden herstellen volgt de wederwaardigheden van Simons hart van het moment van het ongeluk tot het punt waarop het, exact vierentwintig uur later, via stroomschokken aan het kloppen wordt gebracht in de borstkas van de zieke Claire Méjan, literair vertaalster in Parijs en moeder van drie zoons. 

Maylis de Kerangal kruipt dicht onder de huid van alle naaste betrokkenen: Simon zelf, zijn ouders, zusje en vriendin, de verpleger Thomas Rémige die de getraumatiseerde ouders tot toestemming voor orgaandonatie hoopt te brengen, de arts Pierre Révol, de hartpatiënte Claire, en de chirurgen en verpleegsters die de transplantatie uitvoeren. 

De levenden herstellen zet ons aan het denken over kwesties als lichaam en geest, onze verantwoordelijkheid jegens onze medemens, en over de vraag waar het leven eindigt en hoe we ons verzoenen met de dood. De Kerangal geeft hierop een prachtig antwoord met haar liefdevolle, diep doorvoelde beschrijvingen van de levenden in dit verhaal.