Ik hield altijd al meer van treinen

John Elder Robison heeft een uitzonderlijk talent

voor wiskunde, elektrotechniek en vuurwerkkunst.

Al zijn hele leven vinden mensen hem lui, raar of

zelfs een sociopaat, en jarenlang weet hij niet waarom.

Tot een therapeut op zijn veertigste het syndroom

van Asperger bij hem constateert, een aan autisme

verwante stoornis, en alle puzzelstukjes op hun

plaats vallen.



In dit ontroerende boek beschrijft Robison hoe het

hem al op de kleuterschool moeite kostte om de

sociale signalen in lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen

te herkennen. Robison slaagt erin om te laten

zien dat Asperger geen ziekte is, maar een manier van

zijn, die begrip en aanmoediging van anderen

behoeft.



"Een weldoordacht en zeer memorabel relaas over een leven met het syndroom van Asperger."

Publishers Weekly