De foto van Faye Finsbury

Londen 1979. Het Londen van Joy Division, Siouxie, The Clash en The Fall. Van Margaret Thatcher, stakingen en economische recessie.

De negentienjarige Maria uit Dordrecht gaat er een toneelopleiding volgen aan het sfeervolle Fiona Bramley's College of Speech and Drama. Ze huurt een kamer met oranje-bruine vloerbedekking bij de bemoeizuchtige Mrs. Bodley en schrijft 's nachts bij een straalkachel lange brieven aan haar Nederlandse vriendje Felix. Op de theaterschool heeft ze succes met haar geïmproviseerde komische typetjes. Maar ze wil meer.
Ze wil geëngageerd zijn, ze wil de grens tussen theater en werkelijkheid opheffen. Via de fotografe Faye maakt ze kennis met een andere wereld: die van spectaculaire bands, kunstenaars en drop-outs op het hoogtepunt van de punk en de New Wave. Faye wordt haar beste vriendin, hoewel ze Maria een keer ongevraagd als model gebruikt.

Als Maria's vriend haar in de steek laat, gaat het snel bergafwaarts met haar.Nog geen jaar nadat ze in Londen aankwam, zwerft ze vereenzaamd tussen de pakhuizen op de Zuidoever van de Theems - broodmager, het kortgeknipte haar in happen en pieken van haar hoofd.

Dertig jaar later ziet zij bij toeval de foto terug die Faye ooit van haar maakte en komen alle herinneringen en emoties weer boven. Herinneringen aan een jaar waarin zij langzaam alle grond onder haar voeten verloor en alles kwijtraakte wat haar lief was. Een jaar dat haar bijna het leven kostte.