Het meer van herinneringen

Dit levensverhaal van een onbekend gebleven man is gebaseerd op zijn dagboek. Hierin schreef hij over opzienbarende ontmoetingen met hominide wezens. Ze bevinden zich overal op aarde, maar kunnen door slechts enkelen van ons worden waargenomen. Voorts schreef hij openhartig over zijn liefde voor Klaartje - zijn 'kleine' en 'eeuwige vlam' -, die op veel te jonge leeftijd aan taaislijmziekte overleed. En over de stimulerende rol die haar hartsvriendinnen in hun uitbundige en aangrijpende leven speelden. In dit zowel bizarre als wonderlijk mooie relaas wordt in een uniek collectief aan een plan gewerkt, dat tot optimisme stemt. En aan een persoonlijk project dat, hoewel gekenmerkt door liefde en respect, kan schokken.

Volgens de dagboekschrijver is alles waar gebeurd. In zijn vertelling staan echter zoveel ongelofelijke dingen, dat het vele weken duurde alvorens werd besloten om het te publiceren. Als een roman die nogal rauw begint, maar gaandeweg steeds mooier wordt. Wat dit besluit voorafging, staat in een nawoord van de uitgever.