De smaak van Sranan Libre

Aanleiding voor de uitgave van het boek is het feit dat onlangs, bijna 25 jaar na de Decembermoorden, het 8-decemberproces in Suriname van start is gegaan, een proces dat in 2008 regelmatig in het nieuws zal zijn.

De smaak van Sranan Libre gaat over een Surinaamse familie in Nederland, die te horen krijgt wat er is gebeurd in Fort Zeelandia, via dromen en via telefoongesprekken met een familielid dat is teruggegaan naar Suriname – wat achteraf een noodlottige keuze zal blijken.

Edgar Cairo (1948-2000), geroemd om zijn taalvirtuositeit en zijn bruisende optredens, publiceert in de ongeveer vijftien jaar van zijn actieve schrijverschap tot 1990 meer dan dertig romans, verhalen- en gedichtenbundels in het Sranantongo, het Surinaams-Nederlands en het Nederlands.

Met zijn Volkskrant-columns, in 1980 en 1981 gebundeld in Ik ga dood om jullie hoofd en Als je hoofd is geboord, krijgt hij een breed lezerspubliek.
 
«Er zijn weinig schrijvers bij wie het plezier van het schrijven zo van elke pagina spat als Cairo.» – Michiel van Kempen 

De creatieve productie van Edgar Cairo is in die jaren zo groot dat verschillende van zijn manuscripten ongepubliceerd blijven. De smaak van Sranan Libre, zowel troostroman als verzetsroman, schrijft hij in december 1982, in de ‘rouwweek’  na het bloedbad van Paramaribo, en verschijnt 25 jaar na datum alsnog.

In De smaak van Sranan Libre, ‘een werk vol revolutionaire driften’, getuigt Edgar Cairo van woede, angst, ontzetting, verontwaardiging en bovenal: verzet! Hij besluit zijn Voorwoord bij de roman met: ‘Moge dit werk de Srananman bereiken, iedereen zelfs. Uit liefde voor het leven, de auteur.’