Monografie van de mond

Monografie van de mond is een boek over spreken. Alle personages in dit boek zijn op zoek naar woorden. Soms obsessief, soms geëxalteerd, soms met wijze kalmte. In de roman spreken twee joodse jongens. Paul Heineman woont in Amsterdam, Frank Heineman is docent in New York. Zij zijn broers en ze zijn ieder op eigen wijze bezig de psychologische erfenis van hun familie te verwerken en in te passen in hun leven. Hun vader is tandarts, hun grootvader is slachter van het Amsterdamse abattoir en heeft een kampverleden. Hun joodse moeder heeft haar geloof verloren, maar keert in de loop van het boek terug naar de waarden van haar jeugd. Als de vader ziek wordt, wankelen de onderlinge verhoudingen in de familie. Paul zoekt de confrontatie met zijn grootvader en sleept de lezer mee in een koortsachtige wereld, waar ziekte en besmetting constant op de loer liggen. Frank krijgt een liefdesrelatie met zijn begaafde studente Naomi Harper. In de beslotenheid van zijn slaapkamer ontwikkelen zij rituelen waarbij filosofie als afrodisiacum dient.
Monografie van de mond is een zinderende, virtuoze roman, waarin Willem Jardin met stilistische brille grote thema’s aansnijdt. Het boek toont op even rauwe als ontroerende wijze de dubbelzijdigheid van de liefde. Liefde is niet alleen verbinding, maar ook ontbinding. Zonder afscheid is er geen ontmoeting.