Valkruid

Zolang ze zich kan herinneren speelt Sigrid viool. Haar vader zag in haar een groot talent en ze speelde de sterren van de hemel in zijn orkest in Oostenrijk. Inmiddels is Sigrid tweeënzestig en taant haar virtuositeit. Zelfs in het tweederangs orkest in Overijssel vallen haar fouten op. Sigrids zuster Valentine is net als Sigrid met een Nederlandse man getrouwd. Valentine speelde piano in het familie-orkest maar ambieerde eigenlijk nooit een carrière op het podium. 
Nu, na dertig jaar, gaan de zussen voor het eerst weer samen op vakantie. Valentine verkeert in de veronderstelling dat de reis gewoon voor hun plezier is,  om weer nader tot elkaar te komen en de oude grappen van vroeger weer eens af te stoffen. Ze neemt daar graag nog een zelfgebraden kippenkluif met een glas bier op. Maar waarom torst Sigrid die vioolkist zo angstvallig met zich mee? En waarom wil ze niet iets voor haar spelen als Valentine dat vraagt? Wat doen ze eigenlijk in die stadjes van vioolbouwers? Tijdens de reis blijkt dat achter de zusterliefde eigenlijk afgunst, wrok en jaloezie schuilgaan. 
Valkruid is een roman over de teloorgang van de dromen van twee muzikaal begaafde vrouwen. En over de inventiviteit van de mens als het aankomt op zelfbedrog. Welke façades houden Sigrid en Valentine krampachtig overeind en waarom? Het romantische reisje door Duitsland krijgt een bizarre ontknoping tijdens een drinkgelag met aardappelsalade in een bierbrouwerij aan de voet van een van de grimmigste bergmassieven van Duitsland.