De zondag waarop ik wereldkampioen werd

Op zondagochtend 4 juli 1954 wordt een elfjarige domineeszoon zoals elke zondag gewekt door het lawaai van de kerkklokken. Maar deze zondag is bijzonder, want het is de dag van de finale van het wereldkampioenschap voetbal: Duitsland-Hongarije. Hij heeft toestemming om de wedstrijd op de radio te volgen - in zijn eentje, want de rest van het gezin gaat rusten tijdens de middag.

Tergend langzaam verstrijken de uren tot de wedstrijd begint: eerst het ontbijt met al zijn regels, dan de lange kerkdienst en vervolgens het strak geregisseerde middageten. De jongen voelt zich overweldigd door de macht van de Vader boven en de vader beneden, en kan slechts stotteren. Wanneer hij eindelijk in de heilige werkkamer van de dominee naar de radio zit te luisteren, gaat er een wereld voor hem open.

In deze autobiografische roman fileert Delius op onnavolgbare wijze de gedachten en gevoelens van een jongen die opgroeit in het kleinburgerlijke Duitsland van de jaren vijftig. Ook is het een parabel over de januskop van de taal, die kan onderdrukken, maar ook kan bevrijden.