De oorlogsherinneringen van Frank Richards 1914-1918

Dit zijn misschien wel de beste memoires over de Eerste Wereldoorlog geschreven door een gewoon soldaat.  Robert Graves
Hoewel de Eerste Wereldoorlog nog steeds erg tot de verbeelding spreekt en deze huiveringwekkende oorlog in vele duizenden boeken en films van alle kanten belicht is, blijft het voor ons een nagenoeg onmogelijke opgave om precies na te kunnen voelen wat leven in de loopgraven nu precies inhield. De details, getallen, namen, ze vormen het gruwelijke raamwerk van ons weten, maar wat weten we dan eigenlijk?
De oorlogsherinneringen van Frank Richards geven niet alleen een inkijkje in het soldatenleven in de loopgraven, nee, ze sleuren ons er aan de haren in. Richards laat ons de oorlog meebeleven van de allereerste tot de allerlaatste seconde.  Hij is een typisch voorbeeld van een soldaat van de oude stempel. Hij vecht, gokt, drinkt, scharrelt, schooit, bietst, en ontduikt wanneer maar mogelijk is het corvee. Hij blijft onverstoorbaar tijdens de hevigste bombardementen zijn werk doen, en hij ondergaat de meest ellendige loopgraafomstandigheden zonder morren. 
Het boek is geschreven door een soldaat, niet door een schrijver. Ongepolijst, met humor, en met een scherp oog voor waar het in die uitzonderlijke en miserabele omstandigheden echt om gaat, beschrijft hij de oorlog vanuit het gezichtspunt van de gewone soldaat. Niemand heeft dat beter gedaan dan hij.
Frank Richards (1883-1961) was reservist toen de oorlog uitbrak. Hij meldde zich na de oorlogsverklaring meteen aan bij de Royal Welsh Fusiliers. Hij heeft de hele oorlogstijd gediend en aan alle veldslagen waar de Engelsen bij betrokken waren meegedaan. Ondanks het feit dat hij diverse malen voor bevordering in aanmerking kwam heeft hij ervoor gekozen om soldaat te blijven. Hij is vaak door het oog van de naald gekropen, maar nooit gewond geraakt. De bekende Engelse schrijvers Siegfried Sassoon en Robert Graves maakten deel uit van zijn bataljon. Laatstgenoemde  is goed bevriend geraakt met Richards en heeft hem met de publicatie van zijn herinneringen geholpen.