Relaas van de schipbreuk van het handelsschip Mytilida

> Een mossel houdt een scheepsdagboek bij over de bezigheden van de matrozen aan boord - tot het schip vergaat ...
> De ademende flow biedt inkijk in de scherpe en soms schalkse gedachtekronkels van een weekdier
> Astrid Verplancke vangt gevoeligheden van mens én mossel in robuuste, maar genuanceerde penseelstreken

Een postkoloniaal schipbreukverhaal, verteld vanuit het perspectief van een mossel.

Een mossel kleeft aan de romp van een schip en houdt een logboek bij van gebeurtenissen boven én onder het dek. De matrozen vullen hun dagen met zeilen strijken of koorden aantrekken. Ze vertellen verhalen die niet alleen een mossel onwaarschijnlijk zou vinden. Na een tijd gaat de wind liggen en blijven de netten leeg. Er is bijna geen eten meer, en al zeker niet voor de matrozen in boeien. Als er een immense storm uitbarst, kapseist het schip. Een tot slaaf gemaakte vrouw komt als enige boven. Na een knagende aarzeling besluit ze een kindmatroos te redden. Zullen ze de benauwde reis overleven?