Onvoltooid verloren tijd

Dan werd de vraag gesteld waar je was
terwijl je al uren in je kamer zat,
in je eigen kleine thuisje met de zorgen die je
een veilig plaatsje had gegeven,
Vanuit het huis kon je de straat niet zien,
alleen de ingang van het doolhof,
maar je zag de uitweg niet,
Het is zo lang geleden dat je nog in de kamer was
waar op het rek de handdoek hing die nog vaag naar haar zeep geurde,
en waar achter de spiegel haar parfum stond die in de fles nooit
zo heerlijk rook als in haar hals.