Heleen is knap en grillig en kan in één zin afdwalen van de oude patronen in de oosterse mystiek naar de mechanisering van het wereldbeeld. Pieter kan niet van haar loskomen. Als ze de relatie verbreekt, is hij gevuld door de leegte die ze achterlaat. Om haar terug te winnen schijft hij haar vrolijke brieven met diepzinnige observaties over het nut en de noodzaak van clichés en de rol van het orgasme in de sacrale muziek van Vivaldi. Kees is zijn beste vriend met wie hij tot diep in de nacht gesprekken voert over de vraag of optimisme een deugd is. Pieter maakt carrière, maar verliest zichzelf en zijn vrienden. Als hij hoofd Parkeren wordt krijgt hij de taak de gemeentelijke parkeergarages te privatiseren. Een lastige klus.