In de bijvoetbossen

Toen wij jong waren en roekeloos
en onze eigen wetten toepasten zonder te wachten
op groene lichten want rood was dood
en wie geraakt was moest verdwalen. Wie was niet
eigen rechter, wie kreeg niet het hovaardige
gevoel dat alles in de wereld naar je eigen
lentelicht verwees en wat dat dan was?

In de gedichten van In de bijvoetbossen verbindt Tomas Lieske herinneringen aan zijn kindertijd met het leven van Charlotte de Bourbon. Die Haagse kindertijd speelde zich af op het gebombardeerde ‘Sjalotte Bonbonplein’. De derde echtgenote van Willem van Oranje klinkt steeds luider tussen de ruïnes en het puin, waar de bijvoet volop groeit.