Met kinderogen

Een ziel hebben, een innerlijk leven dat meer verlangt dan alleen materiële dingen...

In Met kinderogen stelt Lisette Lombé onze aannamen en overtuigingen op een slimme manier ter discussie: in een verfijnd, geïllustreerd gedicht laat ze ons met de ogen, oren, met alle zintuigen van een kind naar de wereld kijken. De tekeningen zijn van Almudena ANO en Elisa SARTORI van het collectief 10eme ARTE.

Lisette Lombé (1978) is een veelzijdig Belgisch-Congolees kunstenaar: ze dicht, slamt, performt, organiseert workshops, schrijft romans en maakt collages. Ze is medeoprichter van het multiculturele Collectif L-SLAM. Lombé zet zich in voor de rechten van al wie het moeilijk hebben in de samenleving en strijdt tegen elke vorm van onrecht. Voor die rol als activiste en als ambassadeur van de slam werd ze in 2017 benoemd tot Ereburger van de stad Luik. Vanaf 2024 is ze Belgisch Dichter des Vaderlands. 

Katelijne De Vuyst (1958) vertaalt sinds 1995 Frans proza en Franse, Engelse en Griekse poëzie naar het Nederlands. Ze studeerde Romaanse filologie aan de UGent en vertaalde werk van o.a. Louis Aragon, Serge Delaive, Georges Eekhoud, Corinne Hoex, Caroline Lamarche, Mina Loy, Pierrine Poget, Anne Sexton, Patti Smith en Stevie Smith. Ze is de vaste vertaler van Olivier Rolin. In 2024 bracht ze in samenwerking met Poëziecentrum de vertaling Laaien Laaien Laaien / Brûler Brûler Brûler, een Nederlandse-Franse versie van Lombé’s recentste dichtbundel uit. 

Almudena Pano en Elisa Sartori werden respectievelijk geboren in Spanje en Italië. Ze ontmoetten elkaar in het illustratieatelier van Anne Quévy aan de Académie Royale des Beaux-Arts in Brussel. Samen vormen ze het streetart-collectief 10eme ARTE, zonder evenwel hun individuele parcours uit het oog te verliezen. Via hun sobere, vrolijke creaties behandelen ze uiteenlopende thema's als stereotypen, consumptie of ecologie, waarmee ze een aparte plaats innemen in het stedelijke landschap.

Almudena Pano studeerde grafisch ontwerp, reclame en public relations, onder andere aan de Complutense Universiteit van Madrid. Dankzij een Erasmusbeurs vestigde ze zich in Brussel, waar ze illustratie studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten. In 2022 bekroonde de Fédération Wallonie-Bruxelles haar Histoire en morceaux (2021) met de Prijs voor het beste debuut in de categorie jeugdliteratuur ). Onlangs publiceerde ze Gloria (2023), een strip voor volwassenen.

Elisa Sartori (1990) begon haar studie aan de Academie voor Schone Kunsten van Venetië en zette die voort aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel, waar ze deelnam aan het illustratieatelier. In 2021 bekroonde de Fédération Wallonie-Bruxelles haar leporello-boek Je connais peu de mots (2021) met de Prijs voor het beste debuut in de categorie jeugdliteratuur 2021. In 2023 verscheen Les Polis Topilins, een boek geïllustreerd door Nina Neuray.