Splendid isolation

'Er zijn in de loop der tijden heel wat "verdedigingen van de poëzie" geschreven. Er bestaat ook zoiets als de triomf van de poëzie. En dan heb ik het niet over de dichters zelf met al hun aandoenlijke of minder aandoenlijke ijdelheden, maar over de poëzie die midden in de gevangenis bezit van iemand kan nemen, die zich tussen vier hardvochtige muren als een blinde oerkracht naar buiten vecht.' 

In 2010 hield Menno Wigman een lezing over gevangenispoëzie. Daarin sprak hij niet alleen over beroemde gevangenen als Oscar Wilde en Paul Verlaine, maar hield hij ook zijn fascinatie voor anonieme gevangenisgedichten tegen het licht. 'Noodzaak, waar is de noodzaak, hoor je vaak als er weer eens een betoog over poëzie wordt afgestoken. Hier kun je het krijgen.' 

Splendid isolation is een meeslepend pleidooi voor de oerkracht van de poëzie. 

Menno Wigman (1966) is dichter, vertaler en essayist en wordt wel eens 'de dandy van de desillusie' genoemd. Zijn laatste dichtbundel Mijn naam is Legioen (2012) beleefde binnen een maand vier drukken. Sinds begin 2012 is Wigman stadsdichter van Amsterdam.