Een vingertik van Amnesia

‘Een vingertik van Amnesia’ leest als een raadselachtig vervolgverhaal. Iemand op leeftijd trekt bleek weg en raakt buiten zinnen. Voor even, gelukkig. Geleidelijk daagt er weer grip: herinneringen die aan meer doen denken en allerlei bespiegelingen oproepen. Maar klopt wat opnieuw bovenkomt nog wel? En wat is de zin ervan? Waartoe dienen nu juist deze flarden uit het verleden – de tijd van wederopbouw in Nederland, waarin het leven beter werd, maar ook onnatuurlijk en vervreemdend. Is dit kort geleden zelfverlies – niet het eerste, zo blijkt – daar een uitwas van? Een abrupt ontwaken? Een keer ten goede?