Jean-Christophe 3 - Het einde van een reis

‘Urenlang leesplezier gegarandeerd’ ‘Deel drie van Jean-Christophe barst van de buitengewoon droevige, ontroerende pagina’s. ‘ Trouw
In Jean-Christophe 3 – Het einde van een reis ontvlucht de Duitse componist Jean-Christophe na een bewogen periode Parijs en zoekt rust in de bergen van Zwitserland. Voor de lezers van Marcel Proust, Stefan Zweig en Roger Martin du Gards De Thibaults.
Jean-Christophe voelt zich steeds beter op zijn plek in Parijs; als componist krijgt hij steeds meer erkenning. Hij is een graag geziene gast in kringen van de Parijse elite, zijn goede vriend en schrijver Olivier vergezelt hem daarbij. Op een soiree ontmoet Jean-Christophe Grazia, een vriendinnetje uit zijn jeugd, inmiddels van adel door haar huwelijk met een Hongaarse graaf. Ze werpt zich op als zijn beschermvrouwe. Maar het zijn roerige tijden in Frankrijk, met veel sociale onrust, en wanneer de twee vrienden betrokken raken bij een groep revolutionaire hervormers, lopen de zaken uit de hand. Jean-Christophe moet na een gevecht in paniek vluchten naar Zwitserland. 
In Zwitserland hervindt Jean-Christophe langzaam zijn evenwicht en zoekt hij troost in de muziek. De rust blijkt helaas van korte duur: hij wordt verliefd op de vrouw van zijn vriendelijke gastheer. Teleurgesteld in zichzelf trekt hij verder, hij zoekt eenzaamheid, hoog in de bergen. Tot hij zijn vroegere vriendin Grazia terugziet en toch weer durft te hopen op een gunstige wending van zijn lot.
In de pers
‘Een verrukkelijke romancyclus. Wie nu in deel 1 begint, krijgt er een vriend bij met wie hij het hele voorjaar onder de pannen is. Wat een heerlijk vooruitzicht!’ de Volkskrant
‘Voor wie tussen de regels door leest, is Jean-Christophe een aanklacht tegen alles wat verdeelt en een pleidooi voor alles wat verenigt en verheft. Het is een ultieme poging om de Germaanse levenskracht en de Franse esprit met elkaar te verzoenen.’ **** De Standaard 
‘Het boek barst van de schitterende passages. Rolland kon buitengewoon mooi schrijven. Vooral de laatste honderd bladzijden van Dageraad zijn van een onvergetelijke schoonheid. Een van de mooiste boeken die ik ooit las over liefde en vriendschap.’ De Groene Amsterdammer
Jean-Christophe geeft voortdurend aanleiding tot potloodstreepjes in de kantlijn. Want Rolland lardeert zijn melodramatische verhaal met verdiepende inzichten en verstandige opvattingen. Tijdens het lezen dacht ik vaak: ja, zo is het. En wat heeft hij dat mooi verwoord. […]  Wát een literaire rijkdom.’ Trouw