Ad Vitam

Fran en Steven, een koppel als zovele, proberen al enkele jaren zwanger te raken. Wanneer dit niet zomaar lukt, gaan ze over tot de lange weg van adoptie. Na een zestal jaar wachten, wordt Dylan bij hen geplaatst in preadoptie. Dylan, negen, kent zijn biologische mama echter heel goed en is niet van plan zich zomaar te laten adopteren. Voor Fran en Steven ontpopt de droom – het stichten van hun eigen gezinnetje – zich tot een ware nachtmerrie. 

Zal Dylan uiteindelijk blijven? Of loopt het helemaal verkeerd?

Met dit boek duikt de lezer in de emotionele wereld van adoptie, die niet altijd even makkelijk is. De valkuilen liggen overal. Het is maar één verhaal, maar wat een emotionele rollercoaster.

(Extract)
Een minuutje later is Dylan terug. Hij zet zich tegenover mij aan de picknicktafel terwijl we wachten op Steven.
‘Papa gaat zo dadelijk naast mij komen zitten.’
‘Goed schat, dat is heel fijn.’
‘Jij gaat dan helemaal alleen zijn.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Ik ga met papa vertrekken en wij gaan jou achterlaten. Helemaal alleen ga je zijn. Je zult wel zien.’