Doorkijkspiegels

Dit boek is een kaleidoscopische verzameling van teksten. Om er in heen en weer te reizen en je eigen associaties mee te weven  .
Ik sluit mijn loopbaan – niet mijn leer- en ontwikkelpad ! – af en wil een aantal ideeën, inzichten en noties uit de tijd ‘losweken’ en een toekomst gunnen. Omdat ze er volgens mij nog toe doen en bruikbaar zijn. Bepaal dat overigens vooral zelf, zou ik zeggen. Zoals met alles is mijn aanbeveling: niet klakkeloos napraten, maar zelf nadenken en eventueel verder onderzoeken, a.u.b.

Dit boek is geen autobiografie en bevat geen memoires op een paar na. Dit boek is ook geen afgerond, academisch verantwoord onderzoek. 
Het is geen wetenschap, wel een persoonlijke wetenschat. Ontdekt, aangereikt, verzameld en geconstrueerd op een reis van ruim 45 jaar werken en leren bij en voor de Politie en Politieacademie, en ook een tijdje daarbuiten.
De teksten in dit boek gaan over politiewerk en politieorganisatie. Maar ‘de politie’ is niet alleen een overheidsorgaan, maar staat ook midden in de samenleving. Politiewerk is in de eerste plaats mensenwerk en politiemensen zijn in de eerste plaats medemensen die met andere medemensen samen leven.