Zeg, zal ik je eens wat vertellen?

Fantasie, door werkelijkheid bezwangerd of omgekeerd, vormen de basis van wat in de afgelopen jaren, of veel eerder, door Jan Koops is geschreven en aan het papier is toevertrouwd.
In een aantal verhalen is getracht om zo letterlijk mogelijk een gebeurtenis vast te leggen. Andere zijn gebaseerd op pure fictie. Vaak geschreven vanuit de eigen ik figuur maar ook door in de huid van een ander te kruipen  ontstond een melange aan diversiteit. De gedichten hebben daarnaast in veel gevallen ook een meer emotionele gebeurtenis als grondslag. Zo is het gedicht                   ` Zusje`   gebaseerd op het zusje van de schrijver dat zwaar gehandicapt was en twee weken na de geboorte werd overgebracht naar een verpleeghuis waar ze op driejarige leeftijd is overleden. Hij heeft haar na die twee weken nooit meer gezien. Vijftig jaar later schreef hij er een gedicht over. Het verhaal  `De Liftster`  is een zo natuurgetrouwe weergave van de werkelijkheid terwijl  `Het cadeau`  pure fictie is. Wat betreft de rest van de hersenspinsels en geschrijfsels wordt aan de lezer overgelaten wat hij of zij als fictie en/of non-fictie wil ervaren.