Ik laat me shine niet doffen

Over jongeren uit Amsterdam-Zuidoost, oftewel de Bijlmer, wordt vaak op negatieve manier bericht, in eenzijdige verhalen over geweld of bendestrijd. De media praten vooral óver de jongeren en niet mét. Om erachter te komen hoe jonge mensen hier werkelijk leven en zich ontwikkelen, besloot Hester Carvalho zich onder te dompelen in het stadsdeel, en zich te informeren via de bewoners zelf. Gedurende meerdere jaren interviewde ze tientallen jongeren, veelal van Surinaamse of Afrikaanse afkomst, over hun achtergrond, thuissituatie en hun dromen. Ze praatte met jongerenwerkers, docenten en politie, ze bezocht toneeluitvoeringen, herdenkingen en dialoogavonden. Zo ontdekte ze de veerkracht van de jongste generatie inwoners van Zuidoost
Rode draad in alle verhalen bleek de behoefte om te creëren. De scheppingsdrang is groot, nagenoeg iedereen danst, ontwerpt, fotografeert, maakt kunstwerken en, vooral, hiphop. Grote namen als SMIB, Cho, Henkie T, MocroManiac en Latifah groeiden op in de Bijlmer en kregen landelijke bekendheid.

Dit boek gaat over kwetsbare situaties, over het gevoel van achterstelling en ontworteld zijn. Maar het gaat ook over het ontstaan van jeugdcultuur en de helende kracht van kunst. En juist wat betreft kunst is Zuidoost inmiddels toonaangevend.