De autobiograaf en de letterkundige

De autobiografie is een magische vorm van literatuur, want de lezer weet dat de auteur zichzelf in een kwetsbare positie heeft gebracht en daardoor krijgt de lezer de gelegenheid om de zielenroerselen van de autobiograaf van nabij te observeren. In een roman bevindt de schrijver zich in de coulissen, maar in een persoonlijk verslag van zijn of haar leven staat de schrijver of schrijfster in het onbarmhartige licht van de schijnwerpers. Op dat toneel is het lastig een schijnvertoning op te voeren zonder dat het publiek achterdocht krijgt. Vandaar dat elke autobiografie uitloopt op een confrontatie met de lezer die altijd een zeker gevoel van schaamte moet overwinnen wanneer hij het persoonlijke domein van de schrijver betreedt.