Slotakte

Sterven moet je leren, zegt Nietzsche. Dan weet je ook wanneer het juiste tijdstip gekomen is. 



Bij de 77-jarige Elsie de Vries neemt het verlangen naar de dood toe.
‘Ik heb het leven nog weinig te bieden en omgekeerd heeft het leven
mij niet veel meer te geven.’ Naast pogingen zich the art of aging
eigen te maken verkent ze de mogelijkheden om in eigen regie te
sterven. De paar resterende vrienden en vooral het enig overgebleven
familielid Thomas confronteren haar met zichzelf. De wens op een
‘goede’ manier afscheid te nemen vraagt van haar het geleefde leven
nog eenmaal te onderzoeken. Dan wankelt het beeld dat ze in de loop
van de jaren van zichzelf heeft opgebouwd. 



Slotakte is een intieme roman over fundamentele levensvragen: oud
zijn, vriendschap, liefde en dood. Observaties en overpeinzingen vanuit
een veranderd perspectief en een haperend geheugen schetsen het
verstrijken van de tijd. Ze tonen het eenzame proces van iemand die
toegroeit naar de dood omdat het leven ‘volleefd’ is. 



Gertrude Klinkhamer (1948) werkte als
verpleegkundige, docent geschiedenis,
zakelijk directeur van een museum, en
zelfstandig trainer en coach. Fascinatie
voor de innerlijke zoektocht van mensen
is een drijvende kracht in haar werk.
Eerder verkende zij in het non-fictie boek
Mooi oud zijn, mooi oud worden. Een
zoektocht (2017) wat het betekent om in
de huidige tijd oud te zijn.