Toezichthouden in de 21e eeuw

Toezichthouders worden geconfronteerd met de gevolgen van de digitale transformatie: een toename aan veranderingen en een toename van de snelheid van die veranderingen. Van toezichthouders wordt verwacht dat ze de gevolgen van de digitale transformatie voor hun eigen organisatie kunnen beoordelen. Als gevolg van deze ontwikkelingen zullen binnen de raad van toezicht nieuwe profielen ontstaan. Een belangrijke vraag die iedere toezichthouder zich moet stellen is: namens wie houden we nu toezicht en hoe houden we daar als toezichthouder verbinding mee? 

Het is volgens ons ook gewenst dat ieder lid vanuit zijn eigen expertise óók generalistisch kan omgaan met de vraagstukken die zich aandienen en toekomstgericht kan kijken en handelen. Daarbij is een belangrijk aspect de toenemende complexiteit en hoe daar mee om te gaan. Toezichthouders moeten zichzelf de vraag stellen of de implementatiekracht voor het bereiken van doelen voldoende is.

Een nieuwe governance code voor de zorg legt daarnaast de nadruk op gedrag en een open cultuur van aanspreekbaarheid en verantwoordelijkheid. Daarbij ligt de uitdaging erin om het gesprek te verschuiven van verantwoording naar meer (zelf)reflectie. Zelfreflectie is daarbij het vermogen van een toezichthouder om de eigen, vaak beperkende, interne logica tijdelijk opzij te schuiven en een andere positie aan te nemen.  Zo wordt recht gedaan aan de complexiteit van toezichthouden. 

Dat betekent een uitbreiding van de eigen rol en een ander gesprek met de Raad van Bestuur: de transformatieve dialoog. Een dialoog die gericht is op de transformatie van de organisatie en de impact op het leiderschap, de strategie, management en professionals binnen de organisatie.