Pappies kleine meid slaapt niet meer op straat

Pappie´s kleine meid slaapt niet meer op straat - Stephanie-Joy Eerhart
 
In een rauwe en beklemmende stijl beschrijft Stephanie-Joy haar geschiedenis als tiener en als jonge vrouw tussen de dak- en thuislozen en drugsverslaafden in de nacht- en dagopvang van het Leger des Heils. 
Ze zou de nachtmerrie van elke ouder zijn. Stephanie Joy Eerhart. Ze had een slecht gehoor, raakte gehandicapt na een auto-ongeluk en kreeg het stempel borderliner. Ze kerfde haar armen open, had anorexia, mislukte op school en deed zelfmoordpogingen. Het was geen wonder dat pappie's kleine meid vanaf haar veertiende dakloos langs de Haarlemse straten zwierf.
In haar zoektocht naar aandacht, geborgenheid en liefde raakt Stephanie-Joy Eerhart verslaafd aan drugs, de kick van de straat en de aandacht van hulpverleners. Haar zwerftocht duurt 5 jaar. Uiteindelijk vindt het meisje met de rode haren en de wijde skatebroek de kracht haar dakloze bestaan te ontvluchten. 
Haar moedige gevecht leidde haar naar een eigen huis, een opleiding en een baan. Als hulpverleenster bij het Leger des Heils. Want wie begrijpt een verslaafde, zieke en afgeschreven dakloze nu beter dan Stephanie Joy Eerhart?  
Stephanie’s levensverhaal is even aangrijpend als fascinerend. Haar verhaal vol hervonden levenslust inspireert van de eerste tot de laatste zin. ‘Wie dit boek leest en een greintje inlevingsvermogen heeft, houdt het niet droog. Het pakt je bij de strot en laat je niet meer los.