Er zijn geen grenzen

Zo zie je maar waar drie kleine vogeltjes: Mie, Pie en Kie je naar toe kunnen brengen. Kie nam zelfs z’n knuffels Kind en beertje Jochie mee. Wat hebben we allemaal beleefd? Zonder de vogels bijvoorbeeld, was ik nooit naar de dierenopvang gegaan. Als je geen hond of poes zoekt, kom je daar niet.
We mochten zomaar mee met de Welsh pony’s, de vogels op het frontriempje en ik in het karretje erachter. Op de grond gaan liggen bij Kabouter in het vliegenzwammendorp. Hoe leg je ’n voorbijganger uit wat je aan het doen bent terwijl je op de grond ligt met vogels, knuffels en ’n kabouter voor het dorp? Wij hebben Charlie bewonderd, die net getrimd was in de trimsalon. Charlie wist niet wat hij zag: wat doen Mie, Pie en Kie nou hier?
En dan vlieg je in een keer de trein in, ja, de deuren stonden open. Hebben Kie, Mie en Pie toch maar mooi ‘n Vogels Vrij abonnement aan deze reis overgehouden.
Op de Waddendijk was het bèèèè super gezellig met de schapen. Daar wilden we heel de dag blijven, vogels spotten in de Waddenzee. Bij de sterrenwacht, met ’n telescoop kijken naar de maan en Saturnus. Een ding is zeker, hier komen we nog ’n keertje terug. Ach, Derde Zwaan, de zieke zwaan bij de vogelopvang. Hij was maar wat blij met ons bezoek. Gelukkig gaat het steeds beter met Derde Zwaan. In de bijenkast kon Kie niet kijken, de bijen hadden het veel te druk. Tijd voor ’n praatje had Werkbij wel. De ontmoeting met Ben de sneeuwpop was wel heel toevallig. ’n Paar dagen later… geen sneeuwpop te zien. Python Albino en de dino’s joegen ons eerst angst aan. Je denkt dat dino’s uitgestorven zijn en dan staan ze ineens voor je neus. Op de snelweg met Dirk, en wie weet… later mee in de zijspan. Wie had dat kunnen denken, met drie kleine vogeltjes op avontuur? Met Mie, Pie, Kie, Kind en Jochie kan dat. Alle avonturen lees je in dit boekje.