Afscheid, rouw en levenskracht

Een schitterend boekje


Dood was een thema in het leven van Aafke Bos (1946 – 2020). Ze heeft veel geliefden verloren, was al jong weduwe, kreeg borstkanker en later een hersentumor, waaraan ze uiteindelijk overleed. Ze schreef erover. Over haar verdriet, het verlies en het zoeken naar levenskracht. 
Aafke zocht, maakte en verzamelde schoonheid. In dit boekje zijn een aantal van haar schatten gebundeld.

Ze was vrouw, dochter, zus, vriendin, verpleegkundige, pianiste, echtgenote, moeder, tekenaar, aquarelliste, maatje, actrice, gesprekspartner, dichter, begeleidster gehandicapten en verslaafde prostituees, zangeres, hoofd verzorging, cateraar, metamorfose- en neuro-masseuse, verlieskundige, vormgeefster, rouw- en stervensbegeleidster, pelgrim, schrijfster. Mens.

'Aafke schreef korte pareltjes over afscheid, verdriet en gemis, herkenbaar en troostend voor mensen die hetzelfde meemaken.'

Rient Ploeger 

'Als je kunt dansen met het leven, beweeg je je als vanzelf richting de dood. Maar als je stokstijf blijft staan, zal de dood je ook komen halen. Aafke durfde te dansen met het leven en de dood danste mee. Ze bewoog naar alle uitersten, de passen werden bewust gezet. Het was haar dans, al wist ze dat ze slechts kon volgen. Uiteindelijk pakte de dood haar hand en liet ze zich meevoeren. Naar het grote onbekende. Of het grote vertrouwde. In een dans naar oneindige ruimte.' 

Tessa Hendriks