Zoons zonder vader

Overal waar godsdienst zich manifesteert, lijkt geweld vlakbij. Vaak in de vorm van extreme agressie als de ene godsdienst zich keert tegen de andere. In de roman Zoons zonder vader vlucht een jonge, in zijn leven mislukte zoon door middel van het noviciaat bij de jezuïeten naar El Minya, een stad aan de Nijl in het midden van Egypte. In El Minya treft hij de laatste twee verdedigers van het ware Roomse geloof in een verder leeg klooster. Door middel van een reeks Amarnabrieven, gericht aan zijn opdrachtgever in Rome, beschrijft hoofdpersoon Daniël Hazebroek zijn ervaringen in de woelige stad aan de Nijl. Het is de zomer van 2013. Er zijn opstanden van de Moslimbroederschap, de gekozen president Morsi wordt door het leger afgezet en vervangen door generaal al-Sisi. Daniël hoort de verhalen over Echnaton, de ketterfarao die 3500 jaar geleden de eerste monotheïstische religie afdwong en komt te weten hoe dit experiment afliep. De actualiteit van 2013 wordt gespiegeld aan het meest bijzondere moment in de geschiedenis van het Oude Egypte. Citaat: ‘Zodra de claim voor de ene, ware god wordt ingebracht, mijn zoon, verliest een godsdienst haar onschuld en kan zij alleen met geweld haar gelijk verkrijgen.’